พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ ( หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี )

[middle spirit]

#ธรรมอาศัยโลก
ธรรมต้องอาศัยอยู่กับโลก ไม่มีโลก ธรรมก็อยู่ไม่ได้
ผู้เห็นธรรม รู้ธรรมก็คือ ผู้มารู้มาเห็นโลกตามความเป็นจริง
แล้วเบื่อหน่ายคลายจากโลกเอง
ถ้ารู้เท่า รู้เรื่อง มันเป็นธรรมทั้งหมด
ผู้ปฏิบัติจะเห็นความดีความชั่วของตนตรงนั้นแหละ
เมื่อไม่มีโลกแล้ว ธรรมก็ไม่ทราบว่าจะเอาไปตั้งไว้ตรงไหน
จะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร
โลกอันใดธรรมก็อันนั้น
จะเป็นโลกหรือเป็นธรรม อยู่ที่ "ฝึกอบรม" ต่างหาก
การพิจารณากาย - เวทนา - จิต - ธรรม ให้เห็นเป็นสักแต่ว่านั้น ไม่ใช่ของง่าย
เพราะมันเป็นการลบสมมติบัญญัติของเดิมทั้งหมด
ที่เห็นเป็นสักแต่ว่านั้น
มันเป็นบัญญัติสมมติใหม่ซึ่งเกิดจากสติปัฏฐาน
ถ้าผู้ปฏิบัติพิจารณาได้อย่างนี้
มันก็จะละการถือตน ถือตัว ถือเขา ถือเรา ให้หมดสิ้นไปจากใจได้
นี้เป็นเบื้องต้นของสติปัฏฐาน
คำสอนของพุทธศาสนาทั้งหมด มาลงอยู่ที่ "สติ" อันเดียว
ตั้งแต่เบื้องต้นก็สอนสติ ที่สุดก็สอนสติ
อย่าให้จิตอยู่แต่ในอำนาจของกิเลส
ให้จิตอยู่แต่ในอำนาจของสติ
สติเป็นตัวระมัดระวัง
อันนั้นแหละเป็นประโยชน์ส่วนตัวโดยแท้
มีสติสมบูรณ์บริบูรณ์ เรียกว่า ถึงศาสนา
สติที่สมบูรณ์จะไม่ต้องควบคุมและรักษา
แต่มันจะมีสติพอดีกับอารมณ์ที่จะมาปรากฏขึ้นที่จิต แล้วรู้เท่าทันกัน อันเนื่องมาจากที่เราได้อบรมไว้ดีแล้ว
ไม่มีการส่งส่ายออกนอกไปจากอารมณ์ที่ปรากฏขึ้นที่จิตนั้น
รู้แล้ววางเฉย
บางทีก็ทำให้เกิดความสลดสังเวชในเรื่องนั้นๆ
เรื่องสติมันต้องเป็นอย่างนั้น คือ มันกลัวอารมณ์ต่างๆ
เมื่อมีอารมณ์อะไรเกิดขึ้นจะต้องเห็นเป็นโทษ
โดยมากมักเห็นเป็นทุกข์
เมื่ออบรมฝึกฝนอยู่อย่างนั้นนานๆ เข้า สติจึงจะพอดี
ไม่แข็งจนเกินไป แล้วก็ไม่หย่อนยานจนส่งออกไปข้างนอก
สติ สมาธิ ปัญญา สมดุลกันโดยอัตโนมัติเมื่อไรแล้ว
ปัญญาวิปัสสนาจึงจะเกิดขึ้น
คือไม่ว่าจะเห็นหรือรู้อะไรโดยทางอายตนะทั้งหกแล้ว พระไตรลักษณ์จะเกิดขึ้นครบพร้อมทั้งสาม..."
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

[middle spirit]

จิตไม่ประกอบด้วยกิเลส จึงเป็นบุญมหาศาลหาค่ามิได้ เกิดจากจิตภายใน
ถ้าเราทำอย่างนี้อยู่เสมอๆ ก็เป็นบุญอยู่ทุกอิริยาบถและเราก็เห็นบุญในตัวเรา
ชมเชยบุญของเรา
หรือการที่เราละความชั่วได้ เราไม่เก็บความชั่วไว้ในตัวเรา
อันนั้นก็เป็นบุญกุศลเกิดขึ้นที่จิต
เราเองก็รู้สึกชื่นชมยินดีในตัวเรา จะพากันไปหาบุญที่ไหนอีก
บุญไม่ได้อยู่นอกเหนือไปจากจิตนี้หรอก
ขอให้พากันสะสมบุญอย่างนี้ ขึ้นภายใน'จิต' ของตนทุกๆคน
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[middle spirit]

ศาสนาสอนให้ได้รับความสงบ
ไม่ใช่สอนให้เดือดร้อนวุ่นวาย
เมื่อเราสงบแล้ว คนอื่นยังไม่สงบก็ปล่อยไปเสียก่อน
ถ้าทุกคนต่างพากันทำความสงบแล้ว
จะได้รับความสุขเยือกเย็นขนาดไหน ลองหลับตาคิดดูก็แล้วกัน
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

[middle spirit]

วิสัยของอายตนะทั้ง๖ นั้น
มี ชอบ กับ ไม่ชอบ เท่านั้น
แล้วปล่อยวางเสีย
ไม่ไปยึดเอามาเป็นอารมณ์
ใจ เฉยอยู่กลางๆ ไม่เป็นโลก
อยู่เหนือโลก พ้นจากโลก
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๒๕

[middle spirit]

เมื่ออารมณ์ทางชั่วเข้ามาปักอยู่กับจิตกับใจ
ทำให้จิตไม่ให้สงบได้
จำเป็นต้องใช้อารมณ์ทางดีต่อสู้
เอาชนะความชั่ว ด้วยความดีของเรา
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๒๙

[middle spirit]

การชำระต้องให้เห็นโทษของความคิดนึก ความปรุงความแต่ง
เมื่อเห็นโทษของพรรค์นั้นแล้วก็ วางของพรรค์นั้นหมด
ยังเหลือแต่จิตผู้เดียว อันนั้นแหละตัวสมาธิแล้ว
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[middle spirit]

หากเป็นผู้ไม่ประมาทคิดถึงชีวิตที่หมดไป
เราจะตั้งสติให้มั่นคงให้แน่วแน่ลงไป
ถึงชีวิตมันหมดไปแต่ตัวสติของเรายังอยู่ นั่นคือ
คุณงามความดี ความดีนั้นไม่หมดสิ้นไป
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[middle spirit]

ใจที่หยุด ไม่คิดนึกปรุงแต่ง
มันลงถึงความดับ
มันจึงปลอดโปร่ง โล่งหมด
ไม่คับแคบ ไม่เดือดร้อนวุ่นวาย
มีอิสระในตัว ไม่มีอะไรบังคับ
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๒๕

[middle spirit]

"ให้รู้จักพอ"
-------------
" .. ความสุขของใจนั้นมันอยู่ที่ความพอ คือว่า "พอ"
มันก็หยุดทันที อะไรทั้งหมดหยุดหมด
จะมี จะจนหยุดหมด คำว่า "พอ"
ในที่นี้มิใช่ไม่หา "หาแต่เป็นผู้รู้จักพอเป็น"
หาไปทำไม ตายแล้วเอาไปด้วยไม่ได้

"เมื่อยังมีชีวิตเป็นอยู่ก็ต้องหาต้องรับประทาน"
ไม่หาก็ไม่มีรับประทานรับประทานพออยู่ได้
เมื่อไม่รับประทานก็ต้องตาย
"ชีวิตความเป็นอยู่มันบังคับให้ต้องทำอย่างนั้น แต่เมื่อตายแล้วก็ไม่
เอาอะไรไปด้วย"
เพียงแต่เกิดมายุ่งเกี่ยวด้วยเรื่องต่าง ๆ ให้ทำความชั่วนานาชนิด
"แล้วทิ้งไว้ให้จิตรับเคราะห์กรรมคนเดียว" ดังนั้นทุกคนจึงควรคิด .. "
"ปุจฉาวิสัชนาต่างประเทศ"
พระนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาจารย์
(หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี)

[middle spirit]

กิเลสที่มันติดอยู่กับวัตถุก็ดี
หรือมันข้องเกี่ยวอยู่ที่ใจก็ดี
ให้พารู้จักจาคะ รู้จักสละ
สละแล้วจึงค่อยเบา
ไม่สละจาคะแล้วมันหนักเป็นทุกข์
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๗๕

[middle spirit]

กิเลสมิใช่จิต จิตไม่ใช่กิเลส
แต่จิตไปยึดเอากิเลสมาปรุงแต่งให้เป็นกิเลส

ถ้าจิตกับกิเลสเป็นอันเดียวกันแล้ว
ใครในโลกนี้จะชำระกิเลสให้หมดได้
จิตและกิเลส เป็นแต่นามธรรมเท่านั้น
หาได้มีตัวมีตนไม่

จิตที่ส่งไปทางตา หู เป็นต้น
ก็มิใช่ตา หู เป็นกิเลส
แต่จิตกระทบกับอายตนะ จึงเป็นเหตุให้เกิดกิเลสเท่านั้น

เมื่อตาเป็นต้น กระทบกับรูป ให้เกิดความรู้สึก แล้วความรู้สึกนั้นก็หายไป
(แต่)จิตไปตามเก็บเอาความรู้สึกนั้นมาเป็นอารมณ์ จึงเกิดกิเลส ดีแลชั่ว รักแลชังต่างหาก

ผู้ไม่เข้าใจ ไปหลงว่าจิตเป็นกิเลสไปแก้แต่จิต ตัวกิเลสไม่ไปแก้
ไม่ได้แยกจากจิตให้ออกกิเลส
อย่างนี้แก้เท่าไรก็แก้ไม่ออก เพราะแก้ไม่ถูกจุดสำคัญของจิต

จิตไปหลงยึดเอาสิ่งสารพัดวัตถุ เครื่องใช้ต่างๆ มาเป็นของกูๆ
ติดมั่นอยู่ในสิ่งนั้นๆ มันเลยเป็นกิเลส
แต่สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นมันเป็นอยู่อย่างไร มันก็เป็นอยู่อย่างนั้น
มันหาได้ไปเป็นตามความหลงยึดมั่นถือมั่นของเราไม่ "

หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

[middle spirit]

เราถือพุทธศาสนา
เลื่อมใสเชื่อมั่นในพระพุทธศาสนานั้น
เชื่อมั่นถึงขนาดไหนกัน
ให้พากันตั้งปัญหา
ถามขึ้นในใจของตน
แล้วตรวจตราดูความเชื่อมั่นของตน
นี่เป็น หลักสำคัญ
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๖๖

[middle spirit]

ทำความรู้เท่าอยู่
เห็นโทษในการที่จิตจะก้าวไปนั้น
เห็นโทษในการที่จิตอยู่นี่
เห็นโทษทั้งหน้าและหลัง
จึงปล่อยวางตรงนี้เรียกว่า ตัดกระแสจิตไม่ให้มันก้าวไปเกิด
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[middle spirit]

#ธรรมอาศัยโลก
#โลกอันใด_ธรรมอันนั้น
ธรรมต้องอาศัยอยู่กับโลก
ไม่มีโลก ธรรมก็อยู่ไม่ได้
ผู้เห็นธรรม รู้ธรรมก็คือ ผู้มารู้มาเห็นโลกตามความเป็นจริง แล้วเบื่อหน่ายคลายจากโลกเอง
ถ้ารู้เท่า รู้เรื่อง มันเป็นธรรมทั้งหมด
ผู้ปฏิบัติจะเห็นความดีความชั่วของตนตรงนั้นแหละ
เมื่อไม่มีโลกแล้ว ธรรมก็ไม่ทราบว่าจะเอาไปตั้งไว้ตรงไหน
จะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร
โลกอันใด ธรรมก็อันนั้น
จะเป็นโลกหรือเป็นธรรม อยู่ที่การฝึกฝนอบรมต่างหาก
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[middle spirit]

การละการทิ้งการปล่อยวาง
ไม่ต้องไปเรียกร้องคนอื่น
เราทำเฉพาะคนเดียวเรา
ทำลงไปในขณะเดียวนั่นแหละ
ไม่ต้องเลือกกาลเลือกเวลาเลือกสถานที่อะไรทั้งหมด
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี