ชาวป่าหรือพรานเก่าสมัยก่อนมักจะมีเรื่องเล่าแปลกๆในป่าไม่รู้จบสิ้น บ้างก็เกี่ยวกับอาถรรพ์ป่า บ้างก็อาถรรพ์สัตว์ และของขลังหายากที่เกิดขึ้นโดยผิดธรรมชาติ อาทิเช่น งาช้างกำจัด นาคบาศ และ ช้องหมูป่า
เรื่องเล่าเกี่ยวกับช้องหมูป่ายังคงมีมาถึงปัจจุบัน มีการนำช้องหมูป่ามาแสดงให้เห็นบ้างประปราย สรรพคุณของช้องหมูป่าจะเด่นมากในเรื่องคงกระพัน ฟันแทงไม่เข้า หนังเหนียว ป้องกันอาถรรพ์ป่าต่างๆได้ ดังนั้นชาวป่าทั้งหลายจะติดตามค้นหากันอย่างเอาจริงเอาจังหากมีข่าวว่าพบหมูป่าที่น่าจะมีช้องอาถรรพ์นี้ติดตัวอยู่ หมูที่ว่านี้จะปรากฏว่าพรานที่หมายจะฆ่ามันด้วยปืนหรืออาวุธใดๆ จะมีอันผิดหวังทุกราย กระสุนด้านบ้าง ยิงถูกตัวแตไม่ระคายผิวบ้าง ต่างๆนาๆ ช้องหมูป่าเกิดจากการที่หมูป่าที่มีตบะแก่กล้าอายุมากๆ ทำการถอนขนเพชรหรือขนที่รวบรวมตบะ บนร่างกายมาอมไว้ในปาก โดยการค่อยๆรวบรวมทีละเส้นๆไว้ในปากจนขมวดเป็นวงคล้ายกำไล เมื่อหมูป่าที่มีช้องที่ว่านี้ อยู่ในปากจะไม่มีสิ่งใดมาทำอันตรายมันได้เลย
ในเมื่อช้องหมูป่าศักดิ์สิทธิ์จริงแล้วเค้าฆ่าเจ้าตัวแล้วเอาช้องมันมาได้อย่างไร?
คำตอบก็คือพรานจะรอจังหวะที่หมูที่มีช้องที่ว่านี้กินอาหารครับ โดยมันจะต้องคายช้องออกมาก่อนจะกินอาหาร จังหวะนี้แหละคือนาทีมรณะของมันนั่นเอง
ที่มา..www.mythland.org
