รวบรวมกลอน (อีสาน) ต่างๆ

[คนโก้]

พรพุทโธ
สาธุ?.พุทโธให้มาบัง  ธรรมมังให้มาหุ้ม  สังโฆให้มาคลุมให้มาตุ้มมาต่อม  คุณพระธรรมให้แวดล้อมหอมกลั้วทั่วกัน  ยามเจ้ายัวระยาดย้ายพระธรรมก่ายนำบัง  พระสังฆังให้นำมองส่องแนมนำส้น  สัพปะทนคือศีลแก้วแนวบังกั้งฮ่ม  ม้มจากโลกนี้แล้วให้ไปขึ้นสู่สวรรค์  ให้ได้เนาว์อยู่ชั้นเมืองใหญ่ดาวดึงค์  เป็นผู้หลิงแลมองมนุษย์คนภายพื้น  อายุยืนยาวหมั่นจนว่าหลานลืมจื่อ  ชื่ออยู่ในฝั่งฟ้า  ส่าอยู่ในโลกนี้ให้มีเจ้าผู้เดียว  ทานพลูพันหมากเคี้ยวให้บุญเกี่ยวสายดึง  ขึงเป็นสายยนต์ยานจ่องเมือเมืองฟ้า  เทวดาให้มาหุ้มคลุมปองคองหล่ำ  ยามทานค่ำบุญเจ้าให้ถ่อควาย   ทานยามสวยบุญเจ้าให้ถ่อซ้าง  ทางเทียวนาให้เป็นแก้วแนวหินอ่อน  เลี้ยงควายด่อนให้เกิดเป็นเขาคำ  เลี้ยงควายดำให้เกิดเป็นเขาแก้ว  หมาหรือแมวอย่าสิอ้อนวอนแอ่วแนวใดๆ  อย่าสิว่างทางข้าวให้อั่งฉาง 

[คนโก้]

โลกของคน
โลกของเฮามีหนาวฮ้อนดินดอนมีแห้งสุ่ม  หนาวยังหาผ้าตุ้มฮ้อนยังหาอาบน้ำสรงล้างเหื่อไคร  ไฟตัณหาลามไหม้สิเอาหยังมามอด  หยอดน้ำลงกะแห้งฮ้าย  ฟายน้ำดับกะแห่งฮ้อน  สิเอาน้ำบ่อนจั่งได๋   บ่อนสิมามอดได้กะมีแต่ศีลธรรม  ดำสิกลายเป็นขาวบ่อนยาวสิเป็นสั้น  ตัณหาคนเฮานั้นฟืนไฟกะบ่ท่อ  ก่อให้เกิดเป็นไฟมีโลภะโลภไว้ตัณหาไหม้จี่เผา  จึงได้ฮ้อนอูดเอ้าเผาจี่ใจคน  เกิดสับสนจนวนวายอยากลื่นกลายชาวบ้าน  ทางในผลาญเผาไหม้ใจคนให้ฮ้อนเฮ่ง  เก่งกว่าไฟไหม้ฟ้ากล้ากว่าหินก้อนล้าน มันผลาญไหม้ระหว่างใจ  เอาศีลธรรมห้ามเอาไว้ยังสิซ่อยบรรเทา  อย่าได้เมาตัณหาอย่าได้พาความหลง พุทธองค์ทรงห้าม  ลามคือไฟใจมันฮ้อนนอนคืนกองอยู่ล่องหล่อง  กิเลสพาให้หมองกองทุกข์พาให้เศร้า มันเลยเอ้าเข้าใส่กัน

[คนโก้]

ประพรมน้ำพุทธมนต์อันวิเศษ
น้ำอันนี้ได้มาแต่เมืองแถน  มาแต่แดนอินทราทิราช  ประสาทให้ผายโผดเมืองคน  เป็นน้ำพุทธมนต์อันวิเศษ  สรงเกล้าเกศให้เจ้ายืนนาน  ผีและมารอย่าได้มาส่อง  ผีห้วยฮ่องอย่าได้มาดู ฝูงผีภูอย่าได้มาใกล้  ฝูงผีไท้อย่าได้มาทำ  ผีงักงำอย่าได้มาจอบ  ฝูงผีปอบอย่าได้มาพาล  พุทโธกำจัด  ธัมโมกำจัด  พุทโธปัดสิ่งฮ้าย  ธัมโมย้ายหล่องหนี  สังโฆตีขับไล่เคราะห์  ให้ไปเคราะห์ไม่ไผ่ลำแมง  ให้ไปแดงไม้แกลำแก่น  ฟ้าฮ้องแฮ่นดังเปี้ยๆ  เคราะห์โตถ่อแม่เสืออย่าอยู่ข้าง  เคราะห์โตถ่อแม่ซ้างอย่าอยู่แขวน  หยับออกแสนพันโยชน์  หยับออกโกฏิพันไมล์  หยับออกไกลเก้าตื้อ  เก้าหมื่นมื้อให้หยับหนี  ขอให้สุขสวัสดีด้วยลาภยศทุกตนทุกคน เทอญ

[คนโก้]

พรมน้ำพุทธมนต์ไล่ผี
น้ำบ่อนี้น้ำบ่อใสเย็น  น้ำบ่อนี้เป็นน้ำบ่อแก้ว  สรงเจ้าแล้วเข็ญเคราะห์ดับหาย  ผีหน้าลายให้ไปอยู่ถ้ำ  ผีเงือกน้ำอย่าได้มาซูน  ผีบ่คูณให้ผีขาห่าน  ผีบ่ย่านให้ผีตาโล  พุทโธผีตาโลให้ย่าน  ธรรมโมผีขาห่านให้สูญ  สังโฆผีบ่คูณให้ป่วย  ผีอยู่ห้วยให้ไปอยู่ภูผา  ผีอยู่นาอย่าได้มากินไก่  ผีอยู่ไฮ่อย่าได้มากวน  ผีอยู่สวนเห็นเจ้าให้ไหว้  ผีโตฮ้ายเห็นเจ้าให้ให้ยอม  ผีโตผอมเห็นเจ้าให้แล่น  ผีหัวแก่นเห็นเจ้าให้กลัง  ผีกินงัวให้ผีฮ้อนไส้  ผีกินไก่ให้ผีเป็นซาง  ทางผีนำ ถ้ำผีอยู่ ภูผีปู่ดงหลวงดงลานพู้นเด้อ

[vasan]

พี่แม่นคำผญาบ่อครับม่วนดีครับชอบครับ

[คนโก้]

มีความคล้ายกันครับ ผมว่าผญาเป็นภาษิต คำสอน ข้อความอาจจะสั้นหรือยาว แต่ลึกซึ้งจับจิต  ส่วนกลอนจะกล่าวเป็นเรื่องราว (ตอบแบบงูๆปลาๆ)
ที่ท่านได้อ่านในกระทู้นี้ผมบ่ได้แต่งเองเด้อครับ เจอในหนังสือเล่มหนึ่งเลยนำมาพิมพ์เผยแพร่ ไผมักกะหัดท่องเอาเด้อครับ มีเวลาจะคัดลอกมาลงไว้อีก

[คนโก้]

พรมน้ำพุทธมนต์ไล่เคราะห์
เคราะห์มื้อเซ้าเป็นเขาคือควาย  เคราะห์ยามสวยเป็นหางคือม้าเป็นขาคือมั่ง  เคราะห์เสียงดังดั่งฟ้าเดือนห้าผ่าหิน  เคราะห์ก้อมๆกิ้นๆให้ซ้างไล่เสือหยุม  ให้เสือกัดเสือกุมอย่าได้ยังหนังซิ้น  เคราะห์เจ้าวินเวียนหน้าตามัวตัวสั่น  เคราะห์เจ้าฝันว่าซ้างมันง้างแกว่งงวง  ไล่ไปอยู่โคกกว้างเป็นหมู่กับเสือ  เคราะห์เจ้าฝันเห็นเฮือเพิ่นนินทาท้วง  เคราะห์ทั้งปวงซุมนี้ให้ไหลลงลอยเหวิ่น  ไหลลงเวินหาดแก้งให้ไปค้างอยู่เขื่อนมูล  ให้ไปค้างอยู่พุ้นน้ำเขื่อนเมืองโขงเจียม  เตรียมกันลงลอยวังอย่าได้ยังเหลือไว้  ไหลลงไปทางพู้นเมืองพิบูลปากอ่าว  เคราะห์โตยาวกะให้ไปอยู่หั่น  เคราะห์โตสั่นกะให้ไปอยู่พู้นอย่ามากลั้วหมู่คน  อย่ามาปนอย่ามาเปื้อนวนเวียนให้หยับออก  บอกให้หนีตีให้ฟ้งไล่ให้ลงหล่องน้ำสามมื้อจั่งให้ฟู

บุญบาป
ในสากลโลกนี้มีแต่บาปกับบุญ  คันสิปุนกันมาบาปหลายบุญน้อย  มีทั้งแขวนมีทั้งห้อยบ่เพียงกันเสมอส่ำ  บาปนั้นโตสีดำ  บุญนั้นขาวสะอาดแจ้งบ่แดงเนื้อด่างดำ  บาปนั้นเปรียบดังน้ำตมขุ่นบ่มีใส  ทานมัย  ศีลมัย  ได้แก่ทานเป็นต้น  คนทำบุญนั้นมีน้อยวอยไปแต่ทางบาป  ตายแล้วอาบน้ำฮ้อน  บุญบ่ต้อนส่งส้วนบ่มีมื้อว่าสิเย็น  เห็นบุญแล้วอยากเว้นเห็นบาปจึงถามหา  อวิชชาปกคลุมให้มืดมัวตัวดื้อ  ถือโทสะโมหะเป็นทางหมั่นหันไปทำแต่กรรมชั่ว  มีแต่มืดแต่มัวเห็นพระจั่วย่างเข้าบ้านกลัวย้านย่างบักหัน  บอกเข้าวัดว่านั้นย้านแต่พระกินบี  มาทำดีกันสา มาทำบุญทำทานจึงสิคลายหายฮ้อน  บ่อนมันขาวเซาทางขุ่นหุ่นคือบุญกินเกลี้ยงหมิ่นหลิ่นเฮาเอาบุญเอาศิลเป็นที่ล้าง  ยังสิเกลี้ยงตื่มขาว

[คนโก้]

กลอนเชิญพระเวสสันดร
พอเมื่อทวยทหารกล้าราชามหาชาติ  อำมาตย์เฒ่าทวยข้าผ่องธนู  มีทั้งหมอโหรเฒ่าอาจารย์ทั้งนักปราชญ์  ผู้สามารถพร้อมเต็มพื้นแผ่นดิน  อัศวินนายม้าธนูหาญไห้ห่อ  ออกกันทูลพระบาทเจ้าไหลเข้าก่ายกอง  นับได้สิบสองอักโขเพณีล้อม  หลามไหลล้นหลั่ง  เข้าถือขันดอกไม้วอนไหว้พระยอดธรรม  อันว่าคำของข้าภายหลังตั้งแต่เก่า  ขอแก่พระบาทเจ้ากูนาข้า  โผดผายประชาชนทั้งค้ายบ่หมายคืนของเก่า  บัดนี้ขอเชิญพระบาทเจ้าเสวยสร้างสืบเมือง  เชิญเมือตุ้มสีพลีโขงเขต  ทุกประเทศน้อมของ้อเพิ่งบุญ  ฝูงหมู่ขุนนายไห่หาองค์ตรอมโศก  ขอเชิญลูกพระเจ้าเมือตุ้มไพร่พล  อย่าได้กังวลยุ่งกินกลอยอยู่ในป่า  หาหัวมันและลูกไม้ในถ้ำเถื่อนเขา  เชิญเจ้าเมือกินเข้าพาคำเกลี้ยงกล่อม  มีทั้งปลาปิ่นปิ้งประสงค์จ้ำแจ่วบอง  มีทั้งของกินพร้อมโภชนังบ่เขินขาด  หรือหากว่าพระสิตัดขาดเชื้อเสียถิ่มชาติพระองค์  เชิญพระคืนเมือสร้างหอปรางค์ผาสาด  มุงมาดเหลี่อมคำแก้วก่ายกอง  เชิญพระนี้เมือเสวยสร้างหกพันนางน้อยหนุ่ม  มีทั้งนมตุ้มตั้งสาววังมีมาก  เขากะคอยถ่าเจ้าจอมสร้อยสิต่าวคืนดอกนา  ขอพระคืนเมือห้องประเชไชย์ตุ้มไพร่  เชิญทั้งลูกสะใภ้นางหล้ามิ่งมะทรี  อย่าได้ยินดีด้วยดอมไพรในป่า  เจ้าสิละแม่ป้าลาแม่เลี้ยงพงษ์เชื้อเผ่าสกุล  เชิญพระไลเสียถิ่มศาลาแก้วกู่เมือ  อยู่สร้างปราสาทกว้างประดับแก้วมิ่งมณี  เชิญพระนี้คืนเมืองบ้านไลสถานแฮมป่า  เชิญเจ้าละแผ่นผ้าผืนหยาบคาคีง  เมือทรงสร้างวัตถาพรบ้านเก่า    พวกเผ่าเชื้อสิยอให้ยื่นถวาย  เชิญเจ้าลาป่าไม้ไลพากสักกุนา  เมือเสวยความสุขอยู่ปรางค์แสนชั้น  บ่สมบ่ควรเจ้าสิมาแสวงดั้นกินมันอยู่ในเถื่อน  ทุกข์ยากเยื้อนพงษ์เชื้อกะบ่มี  บ่สมบ่ควรเจ้าสิมาทรงสร้างบรรพชาทรงเพศ  เครื่องพระเวสเจ้าให้ไลถิ่มบ่เอา  บ่สมบ่ควรพระสิไลลาเข้ามากินมันเผือก  บ่สมบ่ควรพระสิละแผ่นผ้าผืนตุ้มค่าคำ  มาทรงสร้างหนังเสือหุ้มห่อ  พระบ่สมบ่ควรพระสิละยอดฟ้ามาซ้นผู้อื่นดี  ปิตตาไท้สญชัยพระยาพ่อ  คิดโศกเศร้าคนิงเจ้าสู่วัน    บ่สมบ่ควรพระสิไลลาถิ่มพงษ์พันธ์พี่น้องเก่า  บ่สมบ่ควรพระสิละเผ่าเชื้อหนีไปซ้นผู้อื่นดีดอกนา  เชิญพระนี้เมือเป็นแก้วครองนครตุ้มไผ่  ให้คิดเห็นไพร่ฟ้าหลายล้นกว่าสู่แนว  อันว่าเป็นพระยานี้ใจดีให้เว้าง่าย  เชิญเจ้าเมือหย่างย้ายก่ายบ้านผ่านนคร  แสนอาวรณ์แกมความเศร้าความเหงาแกมความโศก  วิโยคยั้งแก่ข้าหลายล้นอั่งมะโน  ขอแก่องค์พุทโธเจ้าใจเบาให้เว้าง่าย  บายของขันดอกไม้เชิญเจ้าให้ต่าวเมือ ฯ

[คนโก้]

พระเวสรับขันธ์นิมนต์
พอเมื่อชาวเมืองไหว้วิงวอนเว้าค่อง  ขันนิมนต์ซ่อซ้องขอให้เข้าต่าวเมือง  คำเคืองแค้นเฮาได้จำจาก  ความโกรธกล้าเฮาสิได้ผ่อนผัน  แสนอันชาวเมืองก้มสมมายอมโทษ  เฮาผู้เป็นมิ่งบ้านใจกว้างเกิ่งพระอินทร์  พอได้ยินเขาเว้าลงยอมหมดทุกอย่าง  พรหมวิหารก่อเกื้อใจกว้างแผ่ผาย  ควรเฮาหายเคืองแค้นคืนเมือบ้านเก่า  มันหากเป็นเหล่าเฮื้อสิเมือตุ้มไพร่พล  ให้ข่อยอยู่ดีเยอฝูงสัตว์สาเนานอนค้าง  เขาวงเวระวาสถ้ำเถื่อน  ผาแผ่นล้านหลายซั้นหน่วยดอย  หอคอยทั้งสิ้นอินทร์แปลงทานทอด  ทุกหย่านฐานที่เฮาพัก  ยั้งนอนเล่นค่ำเย็นกลางเว็นเคยขึ้น  กลางคืนเคยเพียรพร่ำยามค่ำเคยหล่ำสิ่งหลิ่งเจ้าสิต่าวลา  คูหาถ้ำหนังจามรีที่เคยนั่ง  หินตั่งบ่อนเคยคาน  หินดานบ่อนเคยคู่  หินดุ้มดู้ก้อนเก่าบ่อนเคยงอย  ไผสิมาคอยหลิงเมือแลงยามแล้ง  หีนแดงทั้งหีนด้านหีนดานก้อนใหญ่ๆ  ไผสิมาหล่ำสิ่งหลิ่งเยี่ยมดังเฮานี้เด้  ให้เจ้าค่อยอยู่ดีเยอ  ฝูงแมงไม้ยูงทองฮ้องฮ่ำยามค่ำ  ฝูงหมู่ยุงและฮี้นบินแส่วสวนสน   ยามฝนฝูงแมงง่วงเรไรฮ้องสนั่น  จักจั่นฮ้องเสียงก้องทั่วไพร  ในหนห้องสายดงอนันเนก  ควายเถื่อนฝูงหมู่งัวแม่ล้านกระทิงพร้อมหมู่เมย  ตีนผาเก้ยหินแดงค้อยตลิ่ง  ทุกสิ่งฝูงหมู่หมีแฮดซ้างเสือเขี้ยวโค่งเหลือง  ฟานหมีเหมือยเหม่นเห็นลางกระฮอกด่อน  ฝูงหมู่ลิงและกระจ้อนเจียค่างบ่างชะนี  งูเหลือมลี้งูซวงเข้าสุ่ง  งูเห่าห่อมเหลือมฮ้ายแห่งหลาย  มีทั้งทำทานฮ้ายจงอางสางห่า  เต็มป่าไม้เทียวซ้นกาบเคือ  สิงดงเชื้อสิงดำเดียรดาษ  มีมากล้นคนย่ายย่อนขาม  วันนี้เฮาจักฮามไรไว้ลาไปบ้านเก่า  ฝูงหมู่พวกหมู่เจ้าให้ยืนหมั่นอยู่สู่ตัวนั้น  เนอค่อยอยู่ดีเยอ  ฝูงหมู่สะโพกน้ำบ่อนเคยอาบสรงศรี  มีบัวบานไขกาบปลีงามล้น  ประทุมทองแก้วอุบลบานพร่ำในท่าน้ำ  ตัวข้าสิต่าวลาก่อนแล้ว  ข่อยอยู่ดีเยอ  ฝูงหมู่ปูปลาแข่หอยทรายฮิมหาดกะดี  กับทั้งดุกดาดพร้อมคุณค้าวค่อเคิง  มีทั้งมังกรเกี้ยวในสระบัวลอย  ล่องหางฟาดเปรี้ยงในน้ำส่วนสน  สัปดนเล่นปูปลาหลายอย่างต่างๆ  มีมากล้นตัวข่อยสิต่าวลาก่อนแหล่ว  ค่อยอยู่ดีเยอฝูงหมู่รุกขชาติไม้สูงต่ำเลียนลำ  มีทั้งจำปีหอมดอกกะยอมยามแล้ง  แดงดวนพร้อมยูงยางขิ่นช่วย  นับบ่ถ้วนคณาไม้อยู่ไพร  วันนี้เฮาจักลาไว้ไพรสณฑ์แสนส่ำ  ฝูงหมู่ไม้ในด้าวคอยอยู่ดีแดท่อน  ค่อยอยู่ดีเยอฝูงหมู่บุปผาเชื้อมาลาดวงดอก  หอมห่วงเฮ้าบานบ้านแบ่งสี  มีทั้งดอกเกษแก้วประทุมเทศจังกร  เจียงลมเลียมสิ่งคนเลียนไว้  อันว่ามาลาแก้วหลายแนวขีนข่วย  นับบ่ถ้วนวันนี้สิต่าวลาก่อนเน้อ  บัดนี้เฮาจักลาเมือบ้านประเชไชย์แก้วกู่  เมืออยู่พู้นตอมตุ้มไพร่พล  ลาทั้งสักกุณาล้นหลายตัวเต็มป่า  กะทาข่อขุ่มเขาตู้แขกเขียว  ลางตัวขันหลายเที่ยว  ลางตัวขันมื้อสี่  นกขี่ถี่แกมหมู่แฮ้งแหลวฮ้ายผัดแห่งหลาย  นกกดแดงบินมาผ่ายซุมแซงคอก่าน  หงส์ห่านแกมเจ้าจ้องคองก้ำหล่ำหา  โกกิลาจับอยู่เทิงต้นกกกะโดนแกมนกใส่  งอยอยู่เทิงง่าไม้เสียงฮ้องส่งลาง  มีทั้งนกก่างกี้  กี้ก่างสาลิกา  นกกะทามันขันอยู่เทิงปลายไม้  สิได้ไลเมือบ้านประเชไชย์นัคคะเรศ  สิได้ตุ้มไพร่ปองครองไพร่ฟ้าเป็นเจ้าผ่านนคร  ขออย่าคำเคืองฮ้อนมาลาดวงดอก  คันแดดออกอย่าได้ห่วงเกษร  สีวอนๆอย่าได้ห่วงกาบแก้ว  บาดว่าลมพัดต้องให้บานบ้างอยู่อย่างเดิม