หลวงปู่สิงห์ทอง ปภากโร วัดป่าสุนทราราม อ.เลิงนกทา จ.ยโสธร

[อนัตตา]

*ขออนุญาตเปิดกระทู้นี้นะครับ ท่านผู้ดูแลที่น่ารัก


                            หลวงปู่สิงห์ทอง ปภากโร
              วัดป่าสุนทราราม องเลิงนกทา จ.ยโสธร

**ศิษย์หลวงปู้ดี ฉันโน / พระกรรมวาจารย์ หลวงปู่เนย สมจิตโต

[ramin]

พระครูสุนทรศีลขันธ์ นามเดิม สิงห์ทอง ประมูลอรรค เกิดเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2468 ที่บ้านกลางใหญ่ อำเภอเขื่องใน จังหวัอุบลราชธานี
บิดาชื่อ บ่อง มารดาชื่อ อูบ ประมุลอรรค มีพี่น้องร่วมมารดา 3 คน 1.หลวงปู่สิงห์ทอง 2.นางรั้ว 3.นางทองคำ
  พ.ศ.2471 บิดามารดา อพยพไปอยู่บ้านกุดแห่ อำเภอเลิงนกทา จังหวัดอุบลฯ(ปัจจุบันเป็น ยโสธร)
เมื่ออายุ 18 ปี บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดสำราญนิเวศ ตำบลบุ่ง อำเภออำนาจเจริญ จังหวัอุบลฯ มีพระมหาดุสิตเทวีโร เป็นบรรพชาจารย์ ต่อมาหลังจากบรรพชา ได้มาอยู่กับพระอาจารย์ดี ฉันโน ที่วัดป่าสุนทราราม บ้านกุดแห่ เลิงนกทา เป็นเวลาหนึ่งปี ก็ลาสิกขาไปเลี้ยงดูบิดา มารดาและน้องๆ เพราะบิดาป่วยด้วยโรคเรื้อรัง เมื่อน้องสาวมีครอบครัว ท่านได้มอบสมบัติให้น้องๆ แล้วท่านออกไปอุปสมบทเป็นพระภิกษุตามคำสั่งของพระอาจารย์ดี ฉันโน บอกไว้
โดยอุปสมบทเมื่ออายุ 25 ปี วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ.2494 ที่อุโบสถ วัดป่าสุนทราราม พระครูภัทรคุณาธารเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ดี ฉันโน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ เมื่อบวชเสร็จก็อยู่ศึกษากับพระอาจารย์ดี ฉันโน และเป็นพระอุปัฏฐากตลอดมา (ยังมีต่อครับ เหนื่อยแล้ว พักก่อน)

[บ่หัวซาผีบ้าเดินดิน]

มาปูเสื่อรอนอนฟังอยู่นะครับท่าน ramin

[ramin]

ยังมีอีกเยอะครับ ผมว่า เอามุ้ง หมอน ผ้าห่ม มารอดีกว่า 5555
  วันนี้ขอกลับไปเล่าย้อนหลังก่อนนะครับ เดี๋ยวจะลืม
    ขอกลับไปเล่าตอนท่านเกิด เล่าว่า.... ก่อนที่จะมาปฏิสนธิในครรภ์มารดา ในคืนหนึ่งมารดาฝันว่ามีชายแก่คนหนึ่งเอางาช้างยาวใหญ่สีขาวบริสุทธิ์มามอบให้ แล้วสั่งกำชับว่า "งาช้างนี้เป็นมลคล ขอให้รักษาไว้ให้ดี เพื่อเป็นมรดกของเจ้า ห้ามมิให้ผู้ใดใครคนหนึ่งเอาไปเป็นกรรมสิทธิ์อย่างเด็ดขาด" ไม่นานนัก มารดาก็ตั้งครรภ์ จนครบสิบเดือน จนถึงมาลาคลอด เมื่อถึงเวลาคลอดตามปกติของผู้มีบุญญาบารมีแต่โบราณว่าไว้จะผิดธรรมชาติ นั่นคือเวลาคลอดท่านก็เอาก้นหรือขาออกมาก่อน เป็นที่ลำบากของมารดาอย่างยิ่ง เมื่อคลอดออกมาได้มารดาถึงกลับสลบไป ผู้เฒ่าผู้แก่ต้องเอาผ้าถุงมาพัดโบกให้จนฟื้นคืนสติ  หมอตำแยได้ตัดสายรก ล้างเช็ดตัว เอาไปวางไว้ในกระด้ง หลังจากนั้นบิดามารดาก็เลี้ยงดูจนเติบใหญ่เรื่อยมา...จบตอน

[ramin]

เล่าถึงนิมิตของท่าน ก่อนที่จะตัดสินใจออกบวช
ในปี พ.ศ.2490 คืนหนึ่ง ท่านได้ฝันไปว่า มีผู้เฒ่าผมขาวทั่วหัว ถือฆ้อนกระบองเพชรมีหนาม ไล่ตามหมายจะเอาชีวิตท่าน ท่านก็วิ่งหนีตั้งแต่บ้านของท่านจนถึงนานายแปลง ห้วยหินลับ วิ่งไล่กันขึ้นไปบนเถียงนา ท่านก็กระโดดจากเถียงนาหนีไปหลบซ่อนที่กองฟาง ผู้เฒ่าคนนั้นหาไม่เจอจึงไปถามนายเผย คูณศรี เพื่อนของท่านว่า "แกเห็นเซียงสิงห์ทองวิ่งมาทางนี้ไหม" นายเผยตอบว่า "ไม่เห็น" ผู้เฒ่าจึงเดินไปอีกทาง ส่วนท่านพอผู้เฒ่าไปแล้วก็วิ่งหนีกลับบ้านด้วยความกลัว จนสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกกลัวอยู่ เหนื่อยจนหายใจหอบ
เมื่อตั้งสติได้ ท่านก็ได้ไหว้พระเจริยพุทะคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เมตตาพรหมวิหาร 4 แล้วตั้งใจนั่งสมาธิ ตั้งแต่เวลาประมาณตีสอง จนถึงเช้า พอสายท่านได้ไปกราบนมัสการเพื่อขอรดน้ำมนต์กับหลวงปู่ดี ฉันโน จึงรู้สึกสบายใจขึ้น จากนั้นจึงได้พิจารณาถึงความตาย ว่าสัตว์ทั้งหลายหนีไม่พ้น ดังเพื่อนๆหลายคนที่ได้ตายลงไป จึงมีความคิดที่จะบวช
และในปี พ.ศ.2493 ท่านได้ฝันว่าตัวเองถึงแก่ความตาย ร่างถูกบรรจุลงโลงถูกหามจะนำไปเผาที่วัดป่าสุนทราราม มีผู้ชาย 4-5 คนหามไป ไม่มีพระมาสวดมาติกาบังสกุลเลย หามเวียนรอบกองฟอนครบสามรอบก็ยกโลงศพวางบนกองฟอนใกล้ต้นมะตูม วิญญาณของท่านออกจากร่างไปอยู่บนกิ่งต้นมะตูม ดูร่างของท่านซึ่งกำลังถูกเผาไหม้  ท่านร้องตะโกนบอกว่า "สูเอากูมาเผา แต่กูไม่ร้อนดอก" แต่ไม่มีใครพูดตอบ ชายเหล่านั้นก็กลับบ้านไป ปล่อยให้ท่านอยู่เพียงคนเดียว ท่านจึงลงมาดูศพของท่านที่ถูกเผาจนหมด ไฟก็ดับมอดลง ในกองฟอนเหลือแต่เถ้ากับกระดูก จึงคิดตรองว่าจะทำอย่างไรดี ทันใดนั้นก็คิดว่าเราจะเอากระดูกมาปั้นเป็นรูปพระ จึงหาเอาครกกับสากมาบดตำให้ละเอียด เอาน้ำสะอาดมาผสม แล้วปั้นเป็นรูปพระ เมื่อปั้นเสร็จไม่รู้จะเอาไปไว้ที่ไหน คงต้องทิ้งลงกองฟอนอีกเป้นแน่  แต่แล้วท่านก็สะดุ้งตื่นจากฝัน
เมื่อตั้งสติได้จึงแปลความฝันว่า เราคงตายจากเพศคฤหัสถ์แน่ คงได้อุปสมบทเร็ววันนี้เป็นแน่แท้  (โปรดติดตาม ตอนต่อไป)

[ramin]

ในตอนหน้า จะมาเล่าว่าพระอาจารย์ในรูปนี้เป็นใคร เกี่ยวข้องกับ หลวงปู่สิงห์ทอง อย่างไร ติดตามให้ได้นะครับ
ว่าแต่ท่านบ่อหัวซา เมื่อไรจะใจอ่อน ปล่อยออกจากรังซะที 5555

[Gdragon22]

มาเล่าต่อเร็วๆๆนะครับผม

[ramin]

มาแล้วครับ  มาเล่าต่อ   ว่าแต่ท่านอนัตตา เจ้าของกระทู้ หายไปไหนเนี่ย เปิดทิ้งไว้แล้วหายไปธุดงค์เลย นิมนต์กลับด้วยครับ 5555
ใช่แล้วครับ รูปก่อนหน้านี้ คือรูปท่านพระอาจารย์ดี ฉันโน มหาบูรพาจารย์แห่งวัดป่าสุนทราราม นั่นเอง
หลวงปู่สิงห์ทอง ท่านก็ได้อุปสมบท โดยมีประวัติดังนี้ครับ

[ramin]

วันนี้เอาแค่นี้ก่อนครับ   วันหน้าจะโชว์เหรียญรูปเหมือนรุ่นแรกของท่าน ปี 2532 ในสภาพไร้ฝุ่่นสัมผัส กริ๊บๆ แชมป์ออฟเดอะแชมป์ ก็ว่าได้
ประสบการณ์ของเหรียญท่านก็ตั้งแต่ปี 2532 นั่นแล่ะครับ คือเพื่อนผมคนหนึ่ง(ไม่ขอเอ่ยนาม)บ้านอยู่บ้านเลิงเก่า นั่นแล่ะครับ ตอนนั้นเรียน
มัธยมด้วยกันที่เลิงนกทา เขาเดินทางด้วยรถโดยสารกรุงเทพฯ-มุกดาหาร สายอะไร ก็ไม่อยากเอ่ย  ปรากฏว่ารถคันนั้นเกิดประสบอุบัติเหตุ
เป็นข่าวดังมากๆในปีนั้น สื่อต่างๆ ลงข่าวหลายวัน(หาอ่านหนังสือพิมพ์ย้อนหลังได้) เพื่อนผมคนนั้นดังมากตอนนั้นเพราะเป็นคนเดียวที่รอด
ชีวิตจากเหตุการณ์ครั้งนั้น  ผู้คนต่างมุ่งไปที่.....เขาแขวนพระอะไรน๊อ.!!!!!!
  ใช่แล้วครับ เขาแขวนเหรียญรูปเหมือน พระอาจารย์สิงห์ทอง ปภากโร ปี พ.ศ.2532 นั่นเอง ศิษย์เอกของพระอาจารย์ดี ฉันโน
ด้านเมตตา แคล้วคลาด บารมีแผ่ไปหลายจังหวัด
  ที่ผมมีเก็บตอนนี้ ไม่กี่เหรียญครับ ยังเก็บไม่สะใจ ใครมีสวยๆ ผมรับเช่าตลอด 24 ชั่วโมงครับ หรือหามาแลกกับสายสำเร็จลุนได้นะครับ...

[ramin]

 

[ramin]

คนบ้านศา ไปไหนน๊อออออ  ไม่เอามาประชันกันบ้าง

[อนัตตา]

**เข้าเว็บเชียงใหม่1900 ไม่ได้ครับบบบบบ..
  เข้าไปแล้วล่มซะนี่...

[att]

 010เหรียญหลวงปู่สิงห์ทอง ปภากโร รุ่นแรก  ปี๓๒ ครับ

[att]

 010เหรียญหลวงปู่สิงห์ทอง ปภากโร รุ่น๒  ปี๓๖ ครับ

[ramin]

กราบนมัสการ พ่อแม่ครูอาจารย์ครับ เหรียญหล่อมากเลยครับ
              เหรียญปี 32 ถ้าคิดจะออก  บอกผมคิวแรกนะครับ