กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้

จะต้องพิจารณาให้เห็นว่า คือ
ใจมันไปเกี่ยวข้อง มันจึงไม่สงบ
ใจไม่เกี่ยวข้อง มันก็ไม่มีเรื่องอะไร
เมื่อเห็นชัดแล้วก็ปล่อยวางเสีย
มันก็หมดเลยเรื่องนั้น
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๖๐

รูปขาวดำ

[รูปถ่ายขาวดำ หลวงปู่บุญจันทร์ จันทวโร วัดถ้ำผาผึ้ง อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่ รุ่นแรก]

รูปถ่ายขาวดำ หลวงปู่บุญจันทร์ จันทวโร วัดถ้ำผาผึ้ง อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่ รุ่นแรก

[สติ ตั้งไว้ที่ใจกำหนดรู้เท่าจิตใจอยู่ตลอดเวลาจิตจะคิดจะนึกทั้งดีและชั่วระลึกได้อยู่เสมอมันก็ไม่มีหนทางที่จะไปทำชั่วได้ คิดชั่วได้ไม่มีหนทางที่จะเที่ยวได้]

สติ ตั้งไว้ที่ใจ
กำหนดรู้เท่าจิตใจอยู่ตลอดเวลา
จิตจะคิดจะนึกทั้งดีและชั่ว
ระลึกได้อยู่เสมอ
มันก็ไม่มีหนทาง
ที่จะไปทำชั่วได้ คิดชั่วได้
ไม่มีหนทางที่จะเที่ยวได้
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๕๗

ความรู้ที่รู้จริง จะต้องรู้แล้วปล่อยวาง
ไม่หลงเข้าไปยึดถือเอาความรู้นั้นมาเป็น อัตตา หรือ อนัตตา...
เมื่อตรวจดูจิตของตนก็ย่อมผ่องใสสะอาด
พอๆกับความรู้ ความสงบไม่ยิ่งหย่อน
เป็นความรู้ที่ปราศจากการปรุงแต่งใดๆ ทั้งหมด....
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
(ธาตุ-ขันธ์-อายตนะ สัมพันธ์ รหัส 4 หน้า 127)

การเพ่งพิจารณาเห็นทั้งคุณและโทษ
เห็นเหตุที่จะให้เกิดโทษ
เห็นเหตุที่จะให้เกิดคุณ
ชัดแจ้งประจักษ์ด้วยใจแล้ว
ทอดธุระปล่อยวาง
เรียกว่า การยอมสละด้วยปัญญา
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๓๓

ให้เห็นตัวของตนอยู่เสมอ
รู้ตัวของตนอยู่เสมอ
ทำแล้วให้ปล่อยวาง ให้เข้าหาตัวเองนี้
นิ่งแน่วอยู่เสมอ อันนี้เรียกว่า เป็นผู้ไม่ประมาทโดยแท้
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๙๑

ข้าพเจ้าเป็นคนตรงต่อความจริง
จึงไม่อยากให้ใครเขียนชีวประวัติในเมื่อตายไป
เรารู้เรื่องของเราเอง เขียนเองดีกว่า
ตายแล้วเขาเขียนตามใจชอบเขา
เมื่อเขาเกลียดเรา เขาก็จะต้องเขียนตามอารมณ์ที่เขาเกลียด
บางทีเกลียดกันด้วยเหตุผลเล็กๆน้อยๆ
เขาอาจพรรณนาความชั่วของเรายืดยาว จนเกินกว่าความจริงก็ได้
ตรงกันข้าม เมื่อเขารักและชอบใจเราแล้ว
เขาก็จะเขียนยกย่องชมเชยเรา ให้เลอเลิศจนเกินความเป็นจริงไปก็ได้......
คำนำหนังสืออัตตโนประวัติ หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

การละการทิ้งการปล่อยวาง
ไม่ต้องไปเรียกร้องคนอื่น
เราทำเฉพาะคนเดียวเรา
ทำลงไปในขณะเดียวนั่นแหละ
ไม่ต้องเลือกกาลเลือกเวลาเลือกสถานที่อะไรทั้งหมด
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[#ธรรมอาศัยโลก]

#ธรรมอาศัยโลก
#โลกอันใด_ธรรมอันนั้น
ธรรมต้องอาศัยอยู่กับโลก
ไม่มีโลก ธรรมก็อยู่ไม่ได้
ผู้เห็นธรรม รู้ธรรมก็คือ ผู้มารู้มาเห็นโลกตามความเป็นจริง แล้วเบื่อหน่ายคลายจากโลกเอง
ถ้ารู้เท่า รู้เรื่อง มันเป็นธรรมทั้งหมด
ผู้ปฏิบัติจะเห็นความดีความชั่วของตนตรงนั้นแหละ
เมื่อไม่มีโลกแล้ว ธรรมก็ไม่ทราบว่าจะเอาไปตั้งไว้ตรงไหน
จะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร
โลกอันใด ธรรมก็อันนั้น
จะเป็นโลกหรือเป็นธรรม อยู่ที่การฝึกฝนอบรมต่างหาก
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี