กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้

[ธรรมดาจิตจำเป็นต้องมีความคิด ความนึกอยู่เสมอท่านเห็นโทษในอารมณ์นั้นๆว่าเป็นเพื่อวัฏฏะท่านจึงน้อมเอาจิตมาพิจารณาให้เป็นฌานเสียเพื่อเป็นเครื่องอยู่ในทิฏฐธรรมของท่าน]

ธรรมดาจิตจำเป็นต้องมีความคิด ความนึกอยู่เสมอ
ท่านเห็นโทษในอารมณ์นั้นๆว่าเป็นเพื่อวัฏฏะ
ท่านจึงน้อมเอาจิตมาพิจารณาให้เป็นฌานเสีย
เพื่อเป็นเครื่องอยู่ในทิฏฐธรรมของท่าน
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๙๐
( ทิฐธรรม -[ทิด-ถะ-ทำ] น. ปัจจุบัน, ชาตินี้, ทันตาเห็น. พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร )

[ต้องเห็นบาปในใจเราเสียก่อนคือ ความชั่ว พอคิดชั่วเท่านั้นก็รู้ตัวแล้วรีบแก้ไข อย่าให้คนอื่นทันเห็น อย่างนี้จึงได้ชื่อว่า ทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้าหลวงปู่เทสก์ เทสรํสี]

ต้องเห็นบาปในใจเราเสียก่อนคือ ความชั่ว
พอคิดชั่วเท่านั้นก็รู้ตัวแล้วรีบแก้ไข
อย่าให้คนอื่นทันเห็น อย่างนี้จึงได้ชื่อว่า
ทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๕๒

[คนมีปัญญาอาศัยธรรมะเป็นเครื่องปรับปรุงกายและใจของตนเอาปัญญาเข้ามาพิจารณา จิตที่มันเป็นโลกนั้นให้กลายมาเป็นธรรม]

คนมีปัญญาอาศัยธรรมะ
เป็นเครื่องปรับปรุงกายและใจของตน
เอาปัญญาเข้ามาพิจารณา จิต
ที่มันเป็นโลกนั้น
ให้กลายมาเป็นธรรม
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๐

[ทำความดีแล้วให้รู้จักคุณค่าอย่าให้มันเสื่อมสูญไปรักษาความดีนั้นไว้ได้มากน้อยเท่าไร รักษาไว้]

ทำความดีแล้วให้รู้จักคุณค่า
อย่าให้มันเสื่อมสูญไป
รักษาความดีนั้นไว้
ได้มากน้อยเท่าไร รักษาไว้
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๗๕

[ความโลภ ความโกรธ ความหลง เอาเป็นเครื่องบูชาพระพุทธเจ้า บูชาพระธรรม บูชาพระสงฆ์ได้บุญมากทีเดียว ได้อานิสงส์มากทีเดียวนี่ ปฏิบัติบูชาเป็นอย่างนี้]

ความโลภ ความโกรธ ความหลง เอาเป็นเครื่อง
บูชาพระพุทธเจ้า บูชาพระธรรม บูชาพระสงฆ์
ได้บุญมากทีเดียว ได้อานิสงส์มากทีเดียว
นี่ ปฏิบัติบูชาเป็นอย่างนี้
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๖๘

[สติ ตั้งไว้ที่ใจกำหนดรู้เท่าจิตใจอยู่ตลอดเวลาจิตจะคิดจะนึกทั้งดีและชั่วระลึกได้อยู่เสมอมันก็ไม่มีหนทางที่จะไปทำชั่วได้ คิดชั่วได้ไม่มีหนทางที่จะไปเที่ยวได้]

สติ ตั้งไว้ที่ใจ
กำหนดรู้เท่าจิตใจอยู่ตลอดเวลา
จิตจะคิดจะนึกทั้งดีและชั่ว
ระลึกได้อยู่เสมอ
มันก็ไม่มีหนทาง
ที่จะไปทำชั่วได้ คิดชั่วได้
ไม่มีหนทางที่จะไปเที่ยวได้
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๕๗

[การรู้จักทุกข์แบบที่เข้าถึงสัจจะต้องมีความสงบเป็นรากฐานเห็นตัวทุกข์ เฉพาะในตัวเราที่หลงทุกข์ มัวเมาในทุกช์ติดทุกข์ ยึดทุกข์เข้ามาเป็นอารม์]

การรู้จักทุกข์แบบที่เข้าถึงสัจจะ
ต้องมีความสงบเป็นรากฐาน
เห็นตัวทุกข์ เฉพาะในตัวเรา
ที่หลงทุกข์ มัวเมาในทุกช์
ติดทุกข์ ยึดทุกข์เข้ามาเป็นอารม์
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๒๗

[ทาน มิใช่เรื่องปรารถนา แต่เป็นเรื่องสละศีล มิใช่เป็นความสุข แต่สังวรระวังจะไม่ทำชั่วอีกภาวนา มิใช่เรื่องปรารถนา แต่เป็นเรื่องสละทุกสิ่งทุกอย่าง]

ทาน มิใช่เรื่องปรารถนา แต่เป็นเรื่องสละ
ศีล มิใช่เป็นความสุข แต่สังวรระวังจะไม่ทำชั่วอีก
ภาวนา มิใช่เรื่องปรารถนา แต่เป็นเรื่องสละทุกสิ่งทุกอย่าง
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๑

[พิจารณาเห็นโลกธรรม 8เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เรียกว่า ผู้ปฏิบัติธรรมโลกธรรม8 เป็นเรื่องของโลกผู้มาแยกแยะโลกกับธรรมออกจากกันด้วย ปัญญาเห็นชัดเช่นนี้ ย่อมอยู่เป็นสุขโลกเป็นเครื่องวัดของธรรมถ้าไม่มีโลกก็ไม่ทราบว่าจะเอาอะไรมาเป็นเครื่องวัดว่าอันนี้เป็นธรรม อันนี้เป็นโลกถ้าไม่มีธรรมก็ไม่ทราบว่าจะเอาอะไรมาเป็นเครื่องวัดของโลกว่าอันนี้เป็นธรรม อันนี้เป็นโลกโลกกับธรรมย่อมเป็นของคู่กันตั้งแต่ไหนแต่ไรมา]

พิจารณาเห็นโลกธรรม 8
เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เรียกว่า ผู้ปฏิบัติธรรม
โลกธรรม8 เป็นเรื่องของโลก
ผู้มาแยกแยะโลกกับธรรมออกจากกันด้วย ปัญญา
เห็นชัดเช่นนี้ ย่อมอยู่เป็นสุข
โลกเป็นเครื่องวัดของธรรม
ถ้าไม่มีโลกก็ไม่ทราบว่าจะเอาอะไรมาเป็นเครื่องวัดว่า
อันนี้เป็นธรรม อันนี้เป็นโลก
ถ้าไม่มีธรรมก็ไม่ทราบว่าจะเอาอะไรมาเป็นเครื่องวัดของโลกว่า
อันนี้เป็นธรรม  อันนี้เป็นโลก
โลกกับธรรมย่อมเป็นของคู่กันตั้งแต่ไหนแต่ไรมา
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
(ถึงโลก ถึงธรรม รหัส 4 หน้า 306)

[จะคอยให้มันดีเองไม่ได้หรอกต้องอาศัยความพยายามละความชั่วแล้วระวังอย่าให้ความชั่วเกิดขึ้นอีกหาดละชั่วแล้วไม่มีการระวัง ก็จะเกิดผิดอีกไม่มีทางที่จะดีขึ้นมาได้]

จะคอยให้มันดีเองไม่ได้หรอก
ต้องอาศัยความพยายามละความชั่ว
แล้วระวังอย่าให้ความชั่วเกิดขึ้นอีก
หาดละชั่วแล้วไม่มีการระวัง ก็จะเกิดผิดอีก
ไม่มีทางที่จะดีขึ้นมาได้
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มมี่๒๑