พิมพ์หน้านี้ - ประวัติพอสังเขป หลวงตาเคน ฉินฺนาลโย (ที่พักสงฆ์ถ้ำแตก บ้านคำหาด อ.เขมราฐ)

(http://upic.me/i/il/gmot1.jpg) (http://upic.me/show/50940874)

ประวัติพอสังเขป หลวงตาเคน ฉินฺนาลโย* (ที่พักสงฆ์ถ้ำแตก บ้านคำหาด อ.เขมราฐ)

หลวงตาท่านเกิดวันอังคาร (แต่ไม่ทราบวันที่ หลวงตาบอกว่าวันอังคารไหนก็ได้) เดือนกุมพาพันธ์ ปี 2485

ภูมิลำเนาเดิมเป็น ชาวบ้านกาบิน อ.กุดข้าวปุ้น

ในช่วงอายุ 17-18 ปี ท่านมีจิตใจเลื่อมใสในพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก

จึงขอกราบลาบิดา มารดา(บิดา มารดา บุญธรรม) เพื่อออกบวช (แม้จะมีเสียงคัดค้านในตอนแรก แต่ท่านมองจุดสุดท้ายในชีวิต

มุ่งแสวงหาทางแห่งการหลุดพ้น คือถึงที่ไหนก็ที่นั้นใต้ชายคาต้นไม้ป่าสักแห่ง )

ท่านออกเดินทางด้วยเท้า จากบ้านกาบิน เพื่อไป บรรพชา ที่วัดพระเหลาเทพนิมิตร อ.พนา ซึ่งเป็นระยะทางที่ไม่น้อย

พระอุปัชฌาย์ในตอนนั้นของท่านคือ พระครูวิบูลธรรมธาดา (กาว ธมฺมทินฺโน) ศิษย์เอกพระครูวิโรจน์รัตโนบล

และยังเป็นพระอาจารย์ของหลวงตาเคนในเวลาต่อมา (พระครูวิบูลธรรมธาดา เคยบอกกับหลวงตาเคนว่า

"อาจารย์ของเฮา เป็นสายสมเด็ดลุน" แต่ไม่ทราบว่าจะใช่พระครูวิโรจน์รัตโนบล หรือเปล่า

เพราะสมัยนั้นพระสงฆ์มีครูบาอาจารย์หลายรูป)

..ประมาณปี 2508 พระเคน ฉินนรโย สมัยเป็นพระหนุ่ม มีความจำดี ท่านจำ พระสูตร พระธรรมวินัย ในพระไตรปิฎก

แม้อ่านเพียงไม่กี่รอบ เป็นที่แปลกใจสำหรับฆราวาสธรรมและพระสงฆ์ด้วยกันเอง

ท่านออกธุดงค์และติดตามพระอาจารย์ของท่าน พระครูวิบูลธรรมธาดา (กาว ธมฺมทินฺโน)

จำพรรษาที่วัดในเขตอำนาจเจริญ และวัดในเขตอำเภอเดชอุดมอยู่หลายปี

ก่อนที่จะมาเป็นพระครูที่วัดสระบัว อ.เขมราฐ เพื่อสอนปริยัติแก่พระ เณร (ซึ่งช่วงเวลานั้น

โรงเรียนสอนด้านปริยัติของพระสงฆ์แถวโซน อำนาจ ยโส อุบล คือที่วัดสระบัว)

...ในช่วงเวลาที่อุบลราชธานีกำลังผลิบานของดอกธรรม หลวงตาเคนได้พบปะพระสงฆ์

ครูบาอาจารย์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่หลายท่าน เช่น หลวงปู่ภูมาภิบาล หลวงปู่ดี ฯล

หลวงตาเคน กล่าวถึงเกจิยุคนั้นว่า "ท่านมีกระแสเดียวเท่านั้น"

...ประมาณปี 2516 งานด้านการสอนทำให้มียศตำแหน่งทางสงฆ์ตามมา มีลูกศิษย์ไม่น้อย

แม้ท่านจะเป็นพระครู แต่ท่านมองเห็นและเข้าใจว่าไม่ใช่แนวทางที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่ต้น จนกระทั้ง

ในช่วง ปี 2535-2536 จึงปลีกตัวออกจากตำแหน่งต่างๆ ทางสงฆ์ ออกจากวัดสระบัว มุ่งตรงสู่ร่มไม้ชายคา

อยู่อย่างที่ตั้งใจไว้ ท่านมาพักอยู่ ณ.ถ้ำแตก หมู่บ้านคำหาด นับเวลาได้กว่า 20 ปี

อยู่อย่างสันโดดเพียงรูปเดียว ฉันข้าวเพียงมื้อเดียว ไม่สะสมสิ่งของมีค่า อยู่กับสถานที่อันเงียบสงบ จนถึงปัจจุบัน

...............................................................................................
หลวงตาเคนจดจำคำสอนของหลวงพ่อกาวที่เตือนสติในวันแรกที่บวชได้ว่า

"โตสิเป็นพระต้องอดทนเด้อ"

เป็นคำกล่าวเพียงสั้นๆ แต่ส่งผลอย่างหนักแน่น ในการปฏิบัติไปตลอดชีวิต
..............................................................................................

นาม ฉินฺนาลโย หลวงตาแปลให้ว่า ผู้มีอาลัยอันตัดแล้ว หรือ ผู้ตัดความอาลัยแล้ว
..............................................................................................

คำสอนที่ได้ยินจากหลวงตาเคนอยู่เสมอๆ
"ทุกอย่างอยู่ที่ความรู้สึกเท่านั้น หากหมดลม ความรู้สึกก็หมด"
"จะหนาวร้อน จะดีชั่ว จะถูกผิด รู้ได้ด้วยตัวเอง"
(แปลความหมายเอาเองครับ)
..............................................................................................

เรียบเรียงบางส่วนโดย : อ.แดน

ชมรมอนุรักษ์พุทธศิลป์แห่งภาคอีสาน