พิมพ์หน้านี้ - ประวัติพระครูอุทัยธรรมโกวิท (ทองสี อินทวังโส)

ประวัติพระครูอุทัยธรรมโกวิท (ทองสี อินทวังโส)
ชาติกำเนิด
พระครูอุทัยธรรมโกวิท อดีตเจ้าอาวาสวัดอาทิตย์อุทัย และอดีตเจ้าคณะตำบลข้าวปุ้น อำเภอกุดข้าวปุ้น จังหวัดอุบลราชธานี เกิดเมื่อวันที่ ๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๕๒ ตรงกับวันอาทิตย์ ขึ้นหกค่ำ เดือน ๔ ปีระกา โยมบิดาชื่อส่วน โยมมารดาชื่อมนี นามสกุลแสงเดือน กำเนิดที่บ้านตุ ตำบลกาบิน อำเภอตระการพืชผล (ปัจจุบันตั้งอยู่ในอำเภอกุดข้าวปุ้น) จังหวัดอุบลราชธานี มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน ๒ คน
๑.   พระครูอุทัยธรรมโกวิท (นามเดิมทองสี แสงเดือน)
๒.   นางทุม ผิวละมุน (ถึงแก่กรรมแล้ว)
เมื่อโยมมารดามนี แสงเดือน ถึงแก่กรรม โยมบิดาได้สมรสใหม่กับนางเหลา วิชาชาติ มีบุตร ธิดา ๗ คน
๑.   นายสังข์ แสงเดือน
๒.   นายเผย แสงเดือน
๓.   นายพอ แสงเดือน (ถึงแก่กรรม)
๔.   นายพัน แสงเดือน
๕.   นายถิ่น แสงเดือน (ถึงแก่กรรม)
๖.   นางถวิล ปาระเคน
๗.   นางเถื่อน เหลาเคน
การศึกษา
การเรียนอักษรสมัยภาษาไทย สอบไล่ได้ชั้นประถมบริบูรณ์ ป.๒ ในสมัยนั้นจากโรงเรียนบ้านกาบิน ตำบลกาบิน อำเภอตระการพืชผล (ปัจจุบันขึ้นกับอำเภอกุดข้าวปุ้น) จังหวัดอุบลราชธานี มีความรู้ความสามารถสามารถอ่านเขียนภาษาไทยได้อย่างคล่องแคล่ว
การอุปสมบท
ได้บรรพชาและอุปสมบท ขณะอายุได้ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ณ พัทธสีมาวัดอินทาราม บ้านกาบิน ตำบลกาบิน อำเภอตระการพืชผล เมื่อวันที่ ๑๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๒ พระครูตรีรัฐมุนี เจ้าคณะแขวงขุหลุเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ยงค์ เจ้าอาวาสวัดไชยธาราวาส บ้านตุ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์เต่า เป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่ออุปสมบทแล้วได้พำนักจำพรรษาอยู่ที่วัดไชยธาราวาส บ้านตุ ได้ ๕ พรรษา เมื่อ พ.ศ.๒๔๗๗ เจ้าอธิการดี ศุภโร (พระครูศุภกิจโกศลอดีตเจ้าคณะอำเภอกุดข้าวปุ้น) เจ้าอาวาสวัดอาทิตย์อุทัย บ้านหินโงม ตำบลข้าวปุ้น ได้ย้ายมาดำรงตำแหน่งวัดธัญญุตตามราม และดำรงตำแหน่งเจ้าคณะหมวดตำบลข้าวปุ้นด้วย ชาวบ้านหินโงม และเจ้าอธิการดี ศุภโร จึงได้อาราธนานิมนต์พระทองดี อินทวังโส (แสงเดือน) มาเป็นเจ้าอาวาสวัดอาทิตย์อุทัย จนถึงแก่มรณภาพ
คุณลักษณะพิเศษของหลวงปู่
หลวงปู่พระครูอุทัยธรรมโกวิท หรือที่ชาวบ้านนิยมเรียกกันโดยทั่วไปว่า ?ญาท่านทอง? หรือ ?พ่อท่านทอง? หรือ ?หลวงพ่อท่านน้อย? (พ่อท่านใหญ่หมายถึงหลวงปู่พระครูศุภกิจโกศล อดีตเจ้าคณะอำเภอกุดข้าวปุ้น) เป็นพระมหาเถระที่เป็นพระแท้ สมกับที่ชื่อ ?ทอง? หลวงปู่ท่านสมบูรณ์ด้วยศีลาจริยวัตร เป็นสุปฏิปันโน ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ตามรอยบาทพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงปู่เป็นพระที่พูดน้อย อารมณ์ดี มีความสันโดษมักน้อย ขยัน อดทน คุณลักษณะพิเศษของหลวงปู่คือ
๑.   เป็นผู้ทรงปาฎิโมกข์ สามารถท่องจำปาฎิโมกข์ได้อย่างคล่องแคล่ว
๒.   เป็นผู้มีความชำนาญในการอ่านและการจาร (เขียน) อักษรขอม อักษรธรรม อักษรไทยน้อยในใบลานได้อย่างคล่องแคล่วและสวยงาม
๓.   เป็นผู้มีความชำนาญสามารถเรียนและสวดมนต์ที่เรียกว่าสวดมนต์น้อย สวดมนต์กลาง และสวดพระชัย ที่ไม่มีในบทสวด ๗ ตำนาน ๑๒ ตำนาน ได้อย่างคล่องแคล่ว
๔.   ปฏิบัติกิจสงฆ์ เช่นบิณฑบาต สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น ปัดกวาดลานวัดเป็นประจำไม่ขาด
๕.   เป็นผู้ที่ญาติโยมเลื่อมใสศรัทธาในการทำน้ำมนต์ตามพระรัตนสูตร เมื่อญาติโยมเจ็บป่วยหรือมีทุกข์ทางกายและทางใจ จะมาให้หลวงปู่รดน้ำมนต์เพื่อปัดเป่าทุกข์เข็ญให้หายไป
๖.   เป็นที่เคารพสักการะของญาติโยม เมื่อจะขึ้นบ้านใหม่หรือซื้อรถใหม่ ก่อนจะใช้งานหรือเข้าอยู่อาศัยจะมานิมนต์หลวงปู่ทำพิธี ?เจิม? เพื่อความเป็นศิริมงคลและแคล้วคลาดจากภยันตรายต่างๆ
๗.   เป็นผู้ประยุกต์พุทธธรรมให้ผสมกลมกลืนกับวัฒนธรรมในท้องถิ่น โดยใช้หลักธรรมในการโน้วน้าวจิตใจ หลวงปู่เป็นผู้ชำนาญการประกอบพิธีกรรมเพื่อขจัดภัยจากธรรมชาติ เช่นฟ้าผ่า , การย้ายภูมิบ้าน , ภูมินา , การสวดถอดสวดสืบชะตา , การสวดตอกหลักปี ฯลฯ
๘.   เป็นผู้เผยแผ่พระธรรมของพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อหลวงปู่เดินทางไปที่ต่างๆ จะมีญาติโยมผู้ศรัทธาเลื่อมใสมาคอยพบเมื่อทราบข่าว เพื่อสนธนาธรรมหรือฟังเทศน์คราวละหลายๆคน จึงถือได้ว่าหลวงปู่ท่านเป็นธรรมกถึกองค์หนึ่ง
๙.   เป็นผู้มีเมตตาต่อทุกคน ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ เมื่อมาอาราธนานิมนต์เพื่อประกอบพิธีกรรมทางศาสนา ไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืน ใกล้หรือไกล หลวงปู่จะรับนิมนต์ให้ความเมตตาไปโปรดให้คลายทุกข์
๑๐.   เป็นพระกรรมวาจาจารย์ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๗๗ เป็นต้นมา ในการบรรพชาอุปสมบทให้แก่กุลบุตรในพระพุทธศาสนา จึงเป็นพระที่มีศิษยานุศิษย์มากมายทั่วทุกสารทิศ
๑๑.   เป็นคู่บุญบารมีของหลวงปู่พระครูศุภกิจโกศล (ญาท่านดี) อดีตเจ้าคณะอำเภอกุดข้าวปุ้น โดยถ้าไปที่ใดพบหลวงปู่พระครูศุภกิจโกศล (ญาท่านดี) ก็จะพบ พระครูอุทัยธรรมโกวิท (ญาท่านทอง) ด้วยเสมอ
การอาพาธ
ปกติแล้วหลวงปู่จะมีสุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บป่วยด้วยโรคภัย นอกจากหวัดเล็กๆน้อยๆ สามารถไปมาและปฏิบัติศาสนะกิจได้คล่องแคล่ว ถึงแม้ว่าหลวงปู่จะมีอายุมากแล้ว เมื่อวันที่ ๙ พฤษภาคม ๒๕๓๘ หลวงปู่ได้รับคำสั่งให้ไปร่วมประชุมคณะสงฆ์ที่วัดธัญญุตมาราม บ้านข้าวปุ้น ระหว่างการเดินทางได้ประสบอุบัติเหตุรถจักรยานชน ทำให้ขาขวาท่อนบนหัก หัวแม่เท้าหัก ญาติโยมได้นำเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ จนอาการดีขึ้น จึงกลับมาอยู่ที่วัดตามเดิม บรรดาญาติโยมศิษยานุศิษย์ที่เคารพนับถือในหลวงปู่ ได้มาเยี่ยมไข้และรักษาพยาบาลดูแลอย่างใกล้ชิด เป็นที่ภูมิใจ ประทับใจของญาติโยมบ้านหินโงม , บ้านป่าข่า ที่ทุกท่านมีไมตรีจิตเอื้ออาทรต่อหลวงปู่ จนหลวงปู่แข็งแรงสามารถเดินได้เองตามลำพังโดยไม่ต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุง
วันที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๐ หลวงปู่ได้สวดมนต์ทำวัตรเช้าและฉันภัตตาหารเช้าเสร็จ ได้มากวาดลานวัดซึ่งเป็นกิจของหลวงปู่ ขณะนั้นเองหลวงปู่ได้สะดุดก้อนหินล้มลงกับพื้น มีอาการปวดที่เอวเป็นอย่างมาก บรรดาญาติโยมได้นำเข้ารักษาที่โรงพยาบาลตระการพืชผล และพบแพทย์เป็นระยะจนอาการดีขึ้น เมื่อวันที่ ๑๐ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๐ หลวงปู่ได้ลุกจากจำวัด เพื่อเตรียมทำวัตรเช้า และได้ล้มศรีษะฟาดพื้นและกระทบเหลี่ยมเสากุฎิ ทำให้ศรีษะแตกเลือดไหล คิ้วขวาปูดบวม และปวดขาด้านที่เคยหัก เหนื่อยและหอบ ญาติโยมได้นำเข้ารักษาที่โรงพยาบาลกุดข้าวปุ้น เมื่อวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๔๐ และโรงพยาบาลได้ส่งต่อเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลประจำจังหวัด จนกระทั่งวันที่ ๔ กันยายน ๒๕๔๐ เวลา ๐๗.๕๐ น. หลวงปู่ได้มรณภาพด้วยอาการสงบ ด้วยโรคติดเชื้อในกระแสโลหิตที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ รวมอายุ ๘๘ ปี ๖ เดือน ๒ วัน พรรษา ๖๘

คัดลอกจากหนังสืออุทัยธรรมานุสรณ์ อนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพพระครูอุทัยธรรมโกวิท (ทองสี อินทวังโส)

ชมรมอนุรักษ์พุทธศิลป์แห่งภาคอีสาน